5. بیماری اچ آی وی مخصوص طبقه، قشر و یا گروه خاصی نیست، این بیماری یک بیماری عفونی است که اگر عامل آن وارد بدن هر کسی شود، آن فرد میتواند به بیماری مبتلا شود. چون ویروس درون گلبولهای سفید خون وترشحات جنسی وجود دارد و همه افراد دارای گلبول سفید در خون و ترشحاتشان هستند، پس هر کسی که باویروس در تماس باشد، میتواند مبتلا به عفونت اچ آی وی شود.

علیرغم اینکه اچ آی وی مخصوص گروه خاصی نیست؛ بدیهی است هر کسی که بیشتر با خون و ترشحات جنسی سروکار داشته باشد، بیشتر احتمال دارد با ویروس در تماس بوده و به بیماری اچ آی وی مبتلا شود، اما این بدان معنی نیست که فقط این افراد مبتلا به اچ آی وی میشوند:

• کسانی که با سرنگ و سرسوزنهای مشترک تزریق میکنند.
• کسانی که روابط جنسی دارند و از کاندوم استفاده نمیکنند؛ خصوصاً اگر روابط جنسی با افرادی باشد که احتمال ابتلاء بیشتری دارند.
• اگر فرد بیماری مقاربتی داشته باشد با احتمال بیشتری ممکن است در روابط جنسی به عفونت  اچ آی وی مبتلا شود.
• نوزادان مادران اچ آی وی نیز  اگر مادر تحت درمان نباشد، ممکن است مبتلا شوند.

 
 نکته مهم :  بایستی به یاد داشته باشیم که اخلاقی سازی و قضاوت در خصوص رفتارها  نباید انجام گیرد .
بعضی از پیامها به صورت غیرمستقیم انگ و تبعیض را تشدید میکند. به عنوان مثال پیامهایی با این مضمون که" پایبندی به کانون خانواده، راه پیشگیری از ابتلا به اچ آی وی مطرح میشود" . درصورتی که همسرفردی که مبتلا به اچ آی وی است، علیرغم پایبندی به کانون خانواده، باز ممکن است به اچ آی وی مبتلا شود. یکی از بزرگترین مشکلات بیماران مبتلا به اچ آی وی که حاضر نیستند برای ادامه درمان مراجعه کنند، ترس از اینگونه قضاوتهای عمومی است.
 

5. راههای انتقال :  مقصد ویروس اچ ای وی در بدن، گلبولهای سفید خون هستند؛ پس مسلماً ویروس از راهی به بدن وارد میشود که بتواند به گلبولهای سفید دسترسی داشته باشد. چون ویروس فقط داخل گلبول سفیدزنده میماند، پس تنها از راهی منتقل میشود که گلبول سفید منتقل شود. گلبول سفید هم فقط در خون وترشحات بدن وجود دارد پس ویروس هم فقط از راهی میتواند وارد شود که خون و ترشحات محتوای ویروس به خون یا مخاط بدن فرد دیگری وارد شود. به این ترتیب ویروس اچ آی وی از 3 راه اصلی زیر میتواند وارد بدن انسان شود:

1. تزریق خون و فرآوردههای خونی 2-تماس جنسی 3 – از طریق مادرآلوده به کودك

 

5. راههای عدم انتقال اچ آی وی :

• با توجه به توضیحات فوق از آنجا که ویروس اچ آی وی تنها در گلبولهای سفید قادر به ادامه حیات است؛ لذاتنها از طریقی منتقل میشود که گلبول سفید منتقل شود.گلبول سفید هم فقط در خون و ترشحات جنسی است؛پس همانطور که میکروب بیماریهای اسهالی از طریق تنفس منتقل نمیشود؛ ویروس اچ آی وی نیز از طریق تماسهای عادی ذیل منتقل نمیشود.
• کار کردن با یکدیگر وزندگی دسته جمعی، همصحبت شدن و معاشرتهای اجتماعی یا تماس روزمره با افراد آلوده مانند همسفر بودن، همکلاس بودن، نشستن در کنار یکدیگر
• از روابط عادی اجتماعی مثل سوار شدن در اتوبوس و تاکسی و استفاده از تلفنهای عمومی
• غذا خوردن، آشامیدن و یا استفاده از قاشق و چنگال، لیوان و وسایل و ظروف غذاخوری
• اشک و بزاق و از راه هوا( عطسه و سرفه )
• استفاده از سرویسهای بهداشتی مشترک مثل حمام، توالت و استخرهای مشترک
• توسط حیوانات، حشرات و یا نیش آنها

 

5. پس از ورود ویروس HIV به بدن چه اتفاقی میافتد؟

برخلاف اغلب عوامل بیماریزا ویروس اچ آی وی هیچ آسیبی به بدن نمیزند. فقط وارد گلبول سفید شده و از امکانات آن برای تغذیه و رشد خود استفاده میکند و هیچ قسمتی از بدن، حتی گلبول سفید را تخریب نمیکند؛ پس علامتی ندارد. از طرف دیگر چون جایی خراب نمیشود، سیستم ایمنی هم واکنشی نشان نمیدهد و به این ترتیب عفونت اچ آی وی بدون علامت است. به عبارت دیگر این ویروس وارد سلولی میشود که خود وظیفه از بین بردنش به عنوان یک موجود بیگانه را برعهده داشته است، درست ماننددشمنی که به جای آنکه به یک کشور حمله کند، به شکل نامحسوس وارد پادگان آن کشور شده و از غذا وامکانات سربازهای آن پادگان استفاده کند. بدیهی است در این شرایط جنگی رخ نمیدهد و در حالت معمول کسی متوجه ورود دشمن نمیشود.
ویروس اچ آی وی هم، نه جایی را خراب میکند و نه سیستم ایمنی بر علیه آن عکس العملی نشان میدهد. پس بیماری هیچ علامتی ندارد. اگر چه بعد از مدتی ماده ای در خون ترشح میشود؛ مانند اینکه گلبول سفید با پلاکاردی اعلام میکند که میهمانی ناخوانده دارد؛ که آنهم هیچ علامتی ایجاد نمیکند و فقط نفع آن این است که در تشخیص آزمایشگاهی به ما کمک میکند.
 

5. تفاوت عفونت اچ آی وی و بیماری ایدز :

 
ویروس اچ آی وی در گلبول سفید جایگزین میشود و بااستفاده از امکانات گلبول سفید رشد و تکثیر میکند؛ به این ترتیب تا زمانی که گلبول سفید توان کافی داشته باشد ضمن آنکه به وظایف خود در دفاع از بدن عمل میکند، امکانات لازم برای زنده ماندن و تکثیر ویروس اچ آی وی را در اختیارویروس قرار میدهد. در این شرایط هیچ علامتی وجود ندارد.
اگر به هر دلیلی تعداد ویروس زیاد شود، توان گلبول سفید بیشتر صرف تغذیه ویروس شده و برای عملکردخود توانش کاهش مییابد و به تدریج نمیتواند به صورت شایسته از بدن در مقابل سایر میکروبها دفاع کند.
با افزایش ویروسها،گلبولهای سفید مجبور میشوند همه توان خود را صرف تغذیه ویروس کرده و دیگر برای انجام وظایف خود رمقی ندارند. همانطور که اشاره شد وظیفه گلبولهای سفید، مقابله با میکروبها است. وقتی گلبول سفید رمق ندارد، اگر میکروب دیگری به بدن وارد گردد،بدن قادر به هیچ عکسالعملی نیست و آن میکروب میتواند انسان را از پا درآورد.در این مرحله، بیماریهای عفونی و سرطانهای غیرعادی در بدن فرد فرصت رشد وبیماریزایی پیدا میکنند. دراصل وقتی کارآئی گلبولهای سفید کاهش پیدا میکند، تمام میکروبهایی که در حالت عادی، بیماریهای ساده ای ایجاد میکردند و خیلی زود برطرف میشدند، میتوانند عفونتهای شدیدی ایجاد کنند.
 
 

5. تشخیص بیماری اچ آی وی :

مهم – بسیار بسیار مهم  :
در دوران ابتلا به اچ آی وی فرد که بر اساس آن بتوان به اچ آی ویمشکوک شد. همین موضوع تشخیص اچ آی وی را با مشکل مواجه ساخته است. عده
مدت دو هفته تا سه ماه طول می کشد تا گلبول های سفید آنتی بادی ترشح کنند که در این مدت علیرغم اینکه ویروس در بدن فرد وجود دارد وبه بیماری مبتلا شده است ولی متاسفانه نه علامتی بالینی دارد ونه آزمایش خون اش مثبت می شود به این دوران دوران پنجره می گویند . به همین دلیل:
   
 

• هر عاملی که قدرت سیستم ایمنی را افزایش دهد یا تعداد ویروس را کم کند میتواند زمان ورود به فاز علامتدار بیماری را عقب بیاندازد و حتی ممکن است این مرحله تا آخر عمر نیز اتفاق نیفتد؛و هر عاملی که قوای سیستم ایمنی را تضعیف کرده و یا تعداد ویروس را اضافه کند، رسیدن به مرحله علامتداربیماری را تسریع خواهد کرد. مراقبت و درمان فردی مبتلا به اچ آی وی، با تقویت سیستم ایمنی و کاهش تعدادویروس در خون فرد، باعث میشود مدت زمان بروز ایدز آنقدر طولانی شود که حتی تا آخر عمر فرد هم اتفاق نیفتد.